سه شنبه ۱۱ خرداد ۰۰
من روزای خوبمو نمیارم این‌جا
برای همین خیلی ممکنه به نظر آدم افسرده و تنهایی بیام.
کاش می شد خدا یه مدلی بالاخره حرف بزنه. حداقل آدم بدونه که یکی هست که تنها نیست که جرئت بهش بده...
چرا همیشه آدم تصمیمای سختو دیر می‌گیره؟ این دفعه حس می‌کنم با این تصمیمم سخت تر می‌تونم کنار بیام.
برای خودم می‌نویسم که امیدوارم هیچ وقت دلتنگ این آدما نشم، امیدوارم هیچ‌وقت حسرت این روزا رو نخورم. (هر چند می‌دونم نمی‌شه)
