دوشنبه ۸ ارديبهشت ۹۹
نصرتِ رحمانی میخونم:
من خسته نیستم
دیریست خستگیام
تعویض گشته است به درهمشکستگی.
من خسته نیستم
درهمشکستهام
این خود امید بزرگی نیست؟
...
ای دوست
این روزها
با هرکه دوست می شوم احساس می کنم
آنقدر دوست بوده ایم که دیگر
وقت خیانت است
شاید ما رو میگه کی میدونه؟ حداقل دیگه خودمم گاهی نمیفهمم الان تو چه وضعیتیم؟ قرمز ؟ آبی؟ زرد؟ سبز؟
هئی... همه آلودگیست این ایام.